การปฏิรูประบบการปกครองมี1. เลิกล้มร

การปฏิรูประบบการปกครองมี

1. เลิกล้มระบบ “ระบบหกขุนนาง” ของราชวงศ์เป่ยโจว และตั้งระบบใหม่ขึ้นมา คือ “ระบบสามเสิ่งหกปู้” (ปู้ เท่าที่ดูคล้ายกับ “เจ้ากรม” ของไทย)

สามเสิ่งประกอบด้วย ซ่างซูเสิ่ง ขุนนางใหญ่สุดคือ ซ่างซูลิ่ง ; เหมินเซี่ยเสิ่ง ขุนนางใหญ่สุดคือน่าเหยียน ; เน่ยสื่อเสิ่ง ขุนนางใหญ่สุดคือ เน่ยสื่อลิ่ง สามเสิ่งคือองค์การบริหารสูงสุดของส่วนกลาง ขุนนางใหญ่ของสามเสิ่งต่างมีตำแหน่งเป็นอัครมหาเสนาบดี

หกปู้เป็นองค์การการปกครองราษฎร มี ลี่ปู้ (รับผิดชอบเลื่อนถอดยศและการสอบของขุนนางเป็นต้น) หมินปู้ (รับผิดชอบเกี่ยวกับจำนวนประชากรและจัดเก็บภาษี) หลี่ปู้ (เจ้ากรมพิธีการ) ปิงปู้ (รับผิดชอบด้านกองทัพ) สิงปู้ (เจ้ากรมราชทัณฑ์) กงปู้ (เจ้ากรมโยธา) ขุนนางใหญ่สุดของแต่ละปู้ต่างมีตำแหน่งเป็น “ซ่างซู”

ระบบขุนนางเช่นนี้เป็นการกระจายอำนาจของสามเสิ่ง เสริมอำนาจของฮ่องเต้ เป็นการเปลี่ยนแปลงสภาพการณ์ที่อำนาจทั้งหมดตกอยู่ในมือของอัครมหาเสนาบดีเพียงผู้เดียว (โดยให้มีอัครมหาเสนาบดีเยอะแยะไปหมดแทน)

หน้าที่การงานของสามเสิ่งและหกปู้แบ่งแยกออกจากกันอย่างชัดเจน เป็นการปฏิรูประบบต่าง ๆของส่วนกลาง เพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารประเทศ เสริมอำนาจขององค์กรการปกครองของส่วนกลางให้เข้มแข็งขึ้น

2. ปีที่ 3 ศักราชคายหวง (ค.ศ. 583) สุยหยางตี้ได้ออกคำสั่งเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองส่วนภูมิภาคจากระบบโจว (มณฑล) จวิ้น (จังหวัด) เซี่ยน (อำเภอ) 3 ระดับ เป็น โจว (จังหวัด) เซี่ยน (อำเภอ) 2 ระดับแทน และได้รวมบางโจวและบางเซี่ยนเข้าด้วยกัน เป็นการกำจัดขุนนางส่วนเกิน ปฏิรูประบบขุนนางให้ดีขึ้น ประหยัดค่าใช้จ่าย หลังจากนั้นยังกำหนดว่า ขุนนางในภูมิภาคระดับ 9 ขึ้นไป (สูงสุดคือระดับ 1) ต่างยกให้ลี่ปู้เป็นผู้แต่งตั้งและปลดตำแหน่ง และจัดให้มีการสอบทุกปี ขุนนางระดับรองในโจว เซี่ยนจะต้องเปลี่ยนทุก 3 ปี และห้ามมิให้รับตำแหน่งซ้ำในพื้นที่เดิม ทั้งยังต้องให้คนต่างถิ่นมาดำรงตำแหน่ง ห้ามใช้คนในท้องถิ่น

สิ่งนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์ที่ความเคยชินที่ขุนนางในส่วนภูมิภาคต่างรับลูกน้องพวกพ้องมาเป็นขุนนางผู้น้อยใต้อำนาจของตนอันเป็นมาแต่สมัยราชวงศ์ฉินและราชวงศ์ฮั่น การทำเช่นนี้ทำให้สามารถป้องกันมิให้ผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นผูกขาดอำนาจการปกครอง เป็นการเพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมส่วนภูมิภาคของส่วนกลางให้รัดกุมมากขึ้น

3. ปฏิรูประบบการเลือกขุนนางระบบคัดเลือกขุนนางเก้าระดับที่ใช้มาแต่ราชวงศ์เว่ยจนถึงราชวงศ์เป่ยโจว จะดูชาติตระกูลประกอบการคัดเลือกขุนนาง สามัญชนจึงยากมากที่จะมีโอกาสได้เป็นขุนนาง สุยเหวินตี้ได้ยกเลิกระบบคัดเลือกขุนนางเก้าระดับนี้ โดนเปลี่ยนเป็นคัดเลือกขุนนางโดยไม่ดูชาติตระกูล ให้แต่ละโจวส่งคนสามคนมาเข้าร่วมการสอบทุกปี ผู้ที่สอบผ่านจะได้เป็นขุนนาง เช่นนี้ไม่เพียงแต่เป็นการขยายแหล่งทรัพยากรบุคคลที่จะคัดเลือกมาเป็นขุนนางเท่านั้น ทั้งยังเป็นการยกระดับคุณภาพของขุนนาง มีส่วนช่วยอย่างมากต่อการพัฒนาการปกครอง

4. เปลี่ยนแปลงระบบกฎหมายในยุคเป่ยโจว ได้มีการชำระเปลี่ยนแปลงกฎหมายหลายครั้ง กฎหมายเดี๋ยวหย่อนยานเดี๋ยวเข้มงวด บทลงโทษก็เป็นไปอย่างสับสน สุยเหวินตี้ได้เปลี่ยนแปลงระบบกฎหมายใหม่หมด และให้บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร คือ “คายหวงลวี่” (กฎหมายแห่งศักราชคายหวง) “คายหวงลวี่” ได้ยกเลิกการลงทัณฑ์อย่างทารุณต่าง ๆบางอย่างของยุคก่อน ๆ ปรับเปลี่ยนตัวบทกฎหมายให้อ่านง่ายขึ้น และได้กลายเป็นพื้นฐานในการบัญญัติกฎหมายของยุคราชวงศ์ถังและราชวงศ์อื่น ๆต่อมาในภายหลัง

Results (Chinese) 3:

政府体制改革有

1。放弃系统的“系统北周六贵族”的新系统，建立起来是“三เสิ่六补。（不尽类似“局长”泰国

）三เสิ่组成上，大贵族苏เสิ่超联赛上苏；谢เสิ่龙门，大贵族最令人艳；เสิ่内媒体。媒体是大贵族等三เสิ่联赛是最大的中央组织大贵族三เสิ่不同担任首相

。六是人民政府组织补，补（负责将把等级考试等）的贵族（厦门泛负责人口和税收）。李平补手续（主任）负责补（军队）具有补功补（主任）最大的民用贵族都有“补位置上秀”。
这是贵族分权制度三เสิ่加强皇帝的权力改变环境的力量都落入了首相。（有很多）首相。

。三、六เสิ่工作不分开，深化改革，优化各种系统ของส่วนกลาง治理国家加强电力企业的优势集中力量2

。第3吐黄时代（公元583）สุยหยางตี้命令改变系统管理系统（县）จวิ้น（苏州）省（区）级3谢一周（省）谢（区）2替代水平，包括一些广州和上海。贵族体制改革更好的节约成本，还规定贵族地区9以上（最高一级），委派给你打开位置。安排考试，每年二周的贵族3年就职，禁止重复区域。也要让陌生人成为禁止使用当地

这一事件改变习惯贵族不同区域，让下属党争是下级贵族权力的挑衅下，秦汉时期为优化控制的中央区域更强大！
3。选择系统体制改革贵族贵族九级选择使用，但直到ราชวงศ์เป่ยราชวงศ์เว่ย周看企业选择贵族家庭平民，因此很难有机会成为贵族。被改为选择不看贵族家庭每三周给来参加考试。合格的贵族。这不仅是资源，扩大个人选择的贵族。有助于发展规律。
4。北周时代改变法律有几次净化法我会严格法律松弛。处罚是困惑。สุยเหวินตี้改变新的法律。“黄ลวี่吐法”（时代）“吐吐黄黄ลวี่”取消了残酷的惩罚不同时代之前修改法律，使阅读更容易。后来。