ผมกำลังเดินอยู่บนถนนท่ามกลางแสงไฟสล

ผมกำลังเดินอยู่บนถนนท่ามกลางแสงไฟสลัวในช่วงโพล้เพล้ของวันหนึ่ง พลันได้ยินเสียงร้องอู้อี้เหมือนถูก ผ้าอุดปากดังออกมาจากหลังพงไม้ อารามตกใจ ผมชะลอฝีเท้าเพื่อพังและรู้สึกตื่นตระหนกเมื่อรู้ว่าเสียงที่ผมได้ยินคือเสียงการต่อสู้กันอย่างแน่นอน มีทั้งเสียงตะคอก และเสียงเสื้อผ้าฉีกขาด มีหญิงกำลังถูกทำร้ายห่างจากจุดที่ผมยืนไม่กี่เมตร ผมควรเข้าไปยุ่งดีหรือเปล่า ผมรู้สึกหวั่นกับสวัสดิภาพของตัวเองและนึกตำหนิตัวเองที่ตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทาง กลับบ้านใหม่กะทันหัน ผมควรจะเข้าไปช่วยหรือแค่วิ่งไปยังโทรศัพท์เครื่องที่ใกล้ที่สุดเพื่อโทรแจ้งตำรวจ
.......เสียงร้องของเด็กผู้หญิงเริ่มเบาลง ผมรู้ทันทีว่าจะต้องรีบทำอะไรสักอย่าง ผมจะเดินหนีเหตุการณ์นี้ไป ได้อย่างไร เอาละ ผมตัดสินใจได้แล้ว ผมไม่อาจหันหลังให้กับชะตาของผู้หญิงที่ไม่รู้จักคนนี้ได้ แม้มันหมายถึง การเอาชีวิตเขาไปเสี่ยง ผมไม่ใช่คนกล้า และไม่ใช่นักกีฬา ผมไม่รู้ว่าความกล้าและพละกำลังในตัวนั้นมาจากไหน
แต่ทันทีที่ตัดสินใจช่วยเธอ ผมดูเหมือนจะเปลี่ยนไป ผมวิ่งไปหลังพุ่มไม้และดึงเจ้าวายร้ายออกมาจากร่างของหญิงสาว เราต่อสู้กันจนกลิ้งไปกับพื้นทั้งคู่ และ ปล้ำสู้กันอยู่สักพักหนึ่ง ในที่สุดเจ้าตัวร้ายก็ลุกขึ้นและวิ่งหนีไป
ผมหอบฮักๆ และพยายามตะเกียกตะกาย ไปหาเด็กผู้หญิงซึ่งนอนหมอบร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่หลังต้นไม้
ท่ามกลางความมืด ผมแทบไม่เห็นตัวเธอเลย แต่มีความรู้สึกว่าเธอต้องกำลังตกใจกลัวจนตัวสั่นอยู่แน่นอน
ด้วยไม่อยากจะให้เธอตกใจมากไปกว่านี้ ผมจึงพูดกับเธอในระยะไกลๆ "ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว" ผมปลอบ "มันวิ่งหนีไปแล้ว คุณปลอดภัยแล้วตอนนี้"
……..เธอเงียบไปสักพัก แล้วผมก็ได้ยินเธอเปล่งเสียงออกมาด้วยความประหลาดใจ "พ่อคะ นั่นพ่อเหรอคะ" แล้วผู้ที่ก้าวออกมา จากหลังต้นไม้ก็คือแคเธอรีน ลูกสาวคนเล็กของผมเอง ...
จะเกิดอะไรขึ้น หากชายผู้นี้ลังเลที่จะไม่ช่วยเด็กหญิงที่กำลังถูกทำร้ายซึ่งท้ายที่สุดแล้วก็คือลูกของตัวเอง??

Results (English) 1:

I am walking on the street amid the Dim light in the range of phlophle. Come hear a singer like ui Clothes come out of the mouth of the hole behind a thicket of wooden monastery shocked. I had to slow down and feel the fithao to panic when I realized that the sound I hear is the sound of a fight. Both the sound and the sound of torn clothes, takhok. With women being hurt away from the point where I was standing a few metres. I should be good to go, or not? I feel the fear with the welfare of themselves and blamed the decision to redirect. Return home suddenly. I should go to help or just run to the nearest phone to call police.Our girls started to cry ....... softer I know now that he will have to do something. I will walk this event to escape all right?, I decided. I could not turn away, with the fate of the unknown woman. Even if it means his life risks. I am not a brave man, and not a shooter. I don't know what courage and physical capacity in it come from?But as soon as they decide to help her. I seem to be changing. I ran behind the bushes and pull bodies out from the villain, the owner of the girl. We fought until the roller to the ground and some struggle. In the end, the evil, and ran away.I gasp for breath and tried to scramble to find a hak girls crying, which lie behind the trees rendered speechless sauen racing.Amidst the darkness. I rarely see her at all, but there is a feeling that she is shocked, until the shaking is certainly.Does not want to give her more than I thought, so to speak, with her short distances ", everything is already" I soothe "it ran away and then you are safe, for now."She's a quiet moment and then gone ........ I heard her utter surprise. "My father's father did? that?" and then the person who stepped out. From behind a tree, khaethoerin The little ones of my own daughter ...What will happen? If this man does not hesitate to help girls who are being hurt, which is the end, it is your own child??

Results (English) 2:

I was walking on the street in the dim light of dusk one day. Suddenly heard cries were muffled like. Gag out of the swamp behind the monastery shocked me slow pace to break and feel alarmed to learn that sound I hear is the sound of battle, certainly. Both bawl And torn clothes A woman was being attacked from where I was standing a few meters. I should meddle or not. I am concerned with the welfare of himself and blamed himself who decided to change the route. New home unexpectedly I should be able to help or just run to the nearest phone to call the police
....... cries of the girls began to lighten. I knew I had to do something. I will walk away this possible? Well, I've already decided. I can not turn your back on the plight of women who do not know this person. Even if it means The risk to his life I was not brave And non-athletes I know that the courage and strength of character that comes from
, but immediately decided to help her. I seemed to change I ran behind a bush and pulled the scoundrels out of the girl's body. We fought until they were rolling on the floor and wrestled each other for a while. Finally wretch got up and ran away,
I puff. And tried to scramble A young woman crouching behind a tree, sobbing
in the dark. I could not see her. But there is a feeling that she was frightened and trembling, of course
, not wanting to scare her too much. I said to her in the distance. "Everything is all right," I pacify "it, then ran away. You're safe now, "
...... .. I was silent for a while. Then I heard her voice coming out of surprises "waiting for enough is enough" and those who come forward. From behind the trees is Catherine. The youngest daughter of my own, ...
what happens? If this man does not hesitate to help children who are being abused, which is ultimately their own children ??

Results (English) 3:

I was walking on the road in the dim light in the dusk of the day. Suddenly heard a muffled as right. The gag the coppice monastery of panic.The grunting sound and clothes torn. She was being attacked from the point that I stand a few meters. I should get involved or not. I feel concerned with their welfare and I blame myself that decided to change the route.I should get help or just run to the nearest phone to call the police!...The cry of the girls start lighter. I know how to do something. I will walk away from this event.? now, I decide. I could not turn their backs on the fate of the women who don't know this person, even if it means.I'm not dare and not an athlete. I don't know what courage and strength in from whence
.But as soon as he decides to help her, I seem to be changing. I run behind the bushes and pull the scoundrel out of the body of the girl. We fight until the roll on the ground both and wrestled each other for a while.I brought ฮักๆ and try to beat about. Find a girl, which lay down crying and sobbing behind trees,
the darkness, I barely see her. But I got the feeling that she was frightened and trembling, of course!With do not want to be scared any more. I said to you in the distance. "Everything" ผมปลอบ. "It ran away. You're safe now"
.......She was quiet for a while. Then I heard her voice out in surprise. "Dad, is that you?" then who stepped out from behind the tree is Catherine my youngest daughter. ...
.What will happen? If this man hesitate not to help the girl who was being attacked, which in the end and is the son of yourself??
.