1.8 เด็กถูกบังคับใช้แรงงาน ช่วงหลาย

1.8 เด็กถูกบังคับใช้แรงงาน
ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไทยเป็นประเทศที่ต้องพึ่งพาอาศัยแรงงานพื้นฐานเป็นจำนวนมากในแทบทุกสาขาการผลิต ทั้งภาคเกษตรกรรมภาคการก่อสร้าง อีกทั้งยังมีความต้องการแรงงานกึ่งทักษะในจำนวนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามการเจริญเติบโตของภาคอุตสาหกรรมที่พึ่งพาเทคโนโลยีการผลิตขั้นสูง จึงทำให้ปฏิเสธไม่ได้ว่าตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาตลาดแรงงานไทยต้องประสบกับภาวะขาดแคลนแรงงานมาโดยตลอด ทั้งในส่วนของจำนวนแรงงานพื้นฐาน และแรงงานกึ่งทักษะที่มีความสามารถตรงตามความต้องการของภาคธุรกิจ ซึ่งส่งผลให้ผู้ประกอบการต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการใช้แรงงานต่างด้าว และจ้างแรงงานที่มีทักษะไม่ตรงกับลักษณะงาน
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศไทยอันเนื่องมาจากการขับเคลื่อนทางนโยบายของรัฐบาลทำให้เกิดการพัฒนาอุตสาหกรรม การกระจายรายได้ที่ไม่เป็นธรรม การจ้างแรงงานไร้ฝีมืออันนำมาซึ่งวงจรของความยากจนจากแรงงานในระดับหัวหน้าครอบครัวทั้งชายและหญิงที่มีการศึกษาต่ำจึงทำให้ได้รับค่าจ้างต่ำไปด้วย ซึ่งส่งผลต่อโอกาสทางการศึกษาของเด็กน้อยลง การขาดแคลนแรงงานก็มีผลที่ทำให้นายจ้างกดดันให้มีการจ้างแรงงานเด็กแทนแรงงานต่างชาติที่รัฐบาลต้องการให้ลดจำนวน ทำให้แรงงานที่เติบโตมาจากแรงงานเด็กตกอยู่ในสภาพด้อยโอกาส เนื่องจากเด็กได้รับค่าจ้างต่ำ ขาดโอกาสทางการศึกษาและขาดการพัฒนาฝีมือทำให้ไม่สามารถยกระดับความเป็นอยู่ในระยะยาวอันส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ และส่งผลกระทบต่อสังคมในแง่ปัญหาสังคมต่างๆ ตามมา
ข้อมูลจากองค์การยูนิเซฟ (2555) ระบุว่า มีเด็กนับล้านคนที่ต้องทำงานเพื่อช่วยเหลือครอบครัวแต่การใช้แรงงานเด็กกลายเป็นประเด็นปัญหาหากเด็กที่ถูกใช้แรงงานมีอายุน้อยเกินไปและเป็นวัยที่ควรอยู่ในโรงเรียน นอกจากนี้ยังมีเด็กอีกมากมายที่ทำงานที่ไม่เหมาะสมกับบุคคลที่อายุต่ำกว่า 18 ปี และรูปแบบการใช้แรงงานเด็กที่เลวร้ายที่สุด คือ การที่เด็กต้องทำงานในสภาพที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและร่างกาย การถูกคุกคาม และเด็กถูกแสวงประโยชน์ โดยกลุ่มผู้ที่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านเป็นกลุ่มผู้ใช้แรงงานที่ถูกแสวงประโยชน์และทำร้ายมากที่สุดด้วยเหตุผลหลายประการ เช่น การถูกเลือกปฎิบัติการไม่ได้รับการคุ้มครองด้วยกฎหมายแรงงาน การถูกแยกให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวและลักษณะการทำงานในที่ที่คนอื่นมักไม่เห็น แต่กลุ่มเด็กที่ทำงานเหล่านี้ยิ่งเป็นกลุ่มที่เสี่ยงมากกว่า เนื่องจากความเยาว์วัยการขาดความตระหนักเรื่องสิทธิต่างๆ การถูกแยกจากครอบครัว และต้องพึ่งพาอาศัยนายจ้าง ถึงแม้ว่าแรงงานเด็กที่ทำงานบ้านไม่ได้ถูกทำร้ายหรือแสวงประโยชน์ทุกคนแต่เด็กกลุ่มนี้มักเป็นกลุ่มเสี่ยงต่อการถูกค้ามนุษย์ และการบังคับใช้แรงงาน
สถานการณ์แรงงานเด็กของประเทศไทยในอดีตเป็นการใช้แรงงานในครัวเรือนเพื่อช่วยพ่อแม่ทำเกษตรกรรมหรืองานบ้าน ต่อมามีการขยายตัวทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรมเป็นผลให้เด็กเข้าสู่ตลาดแรงงานมากขึ้น แต่ปัจจุบันแนวโน้มการใช้แรงงานเด็กในภาคอุตสาหกรรมลดลง ซึ่งเป็นผลมาจากพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2546 ที่ขยายระยะเวลาการศึกษาภาคบังคับเป็น 9 ปี พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และกฎหมายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องจึงช่วยชะลอการเข้าสู่ตลาดแรงงานของเด็กไทย ดังนั้นการใช้แรงงานเด็กของไทยจึงเป็นเพียงการทำงานเพื่อช่วยเหลือครอบครัวจากพ่อแม่ ผู้ปกครอง ซึ่งเป็นความจำเป็นในวิถีชีวิตของสังคมไทย
แต่ปัญหาเด็กถูกบังคับใช้แรงงานในประเทศไทยส่วนใหญ่เป็นปัญหาของแรงงานเด็กต่างด้าว ซึ่งมีหลายลักษณะ เช่น เด็กต่างด้าวที่มีความจำเป็นที่ต้องติดตามพ่อแม่ผู้ปกครองที่เข้าไปในที่ทำงานโดยเหตุที่ไม่มีผู้ดูแล เด็กต่างด้าวที่เกิดและเติบโตในประเทศไทยและมักติดตามพ่อแม่ผู้ปกครองเข้าไปในสถานที่ทำงาน และเด็กต่างด้าวที่สมัครใจเข้ามาทำงานในประเทศไทยโดยการลักลอบเข้าเมืองผิดกฎหมาย ทำให้บางครั้งอาจถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม เช่น การทำงานไม่มีวันหยุด ได้รับค่าจ้างในการทำงานต่ำกว่าที่กฎหมายกำหนด ซึ่งแรงงานเด็กเหล่านี้ยินยอมที่จะถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมเนื่องจากไม่มีทางเลือกเพราะเหตุผลจากการที่ตนเองหลบหนีเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย กลัวการดำเนินคดี การส่งตัวกลับ ประกอบกับสถานที่ทำงานที่อยู่อาศัยของเด็กเหล่านี้หลบซ่อนทำงานในสถานประกอบกิจการขนาดเล็กจึงยากต่อการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อให้ความคุ้มครองช่วยเหลือ
เด็กที่ถูกใช้แรงงานส่วนใหญ่จะทำงานกระจุกตัวอยู่ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และตามเมืองใหญ่ๆ ในสถานประกอบการหลายชนิด (ฉันทนา บรรพศิริโชติ, 2551, เว็บไซต์) และมีเด็กถูกบังคับเป็นขอทาน มีการกักขัง ทำร้ายทุบตี ข่มขืนกระทำชำเรา บังคับให้ขายบริการทางเพศ เป็นต้น โดยเฉพาะจังหวัดสมุทรสาครเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ถูกเพ่งมองเป็นพิเศษว่ามีการบังคับใช้แรงงานต่างชาติและการใช้แรงงานเด็ก รวมถึงการค้ามนุษย์ในรูปแบบของแรงงาน ประมาณกว่า 300,000-400,000 คนหรือมากกว่านี้ เนื่องจากอุตสาหกรรมการผลิตมีความต้องการแรงงานสูง โดยแรงงานข้ามชาติที่มีจำนวนมากที่สุดคือแรงงานที่มาจากพม่ามีจำนวนมากกว่าร้อยละ 90 รองลงมาคือ ลาว และกัมพูชา (แนวหน้าออนไลน์, 2558, เว็บไซต์)
ดังนั้น เพื่อเป็นการป้องกันการใช้แรงงานเด็กจำเป็นต้องส่งเสริมปกป้องคุ้มครองเด็กกลุ่มนี้ โดยเปิดโอกาสและให้การสนับสนุนที่สามารถเข้าสู่ระบบการศึกษา ส่งเสริมพัฒนาการให้ความช่วยเหลือทางสุขภาพ จิตใจที่เหมาะสมกับวัยควบคู่ไปกับการได้รับความคุ้มครองต่างๆ เพื่อการมีงานทำที่มั่นคงและหนีความยากจนในอนาคต

Results (English) 1:

1.8 children, forced labor. Over the past year. Thailand is a country that must rely on a large number of base workers lived in virtually all branches of the agricultural sector the construction sector also needs half the skill of labor rising, based on the growth of the industrial sector that relying on advanced production technology place.ูง, cannot deny that during the time that ago Thailand labor market experiencing labor shortages. Of the total number of basic labour and labour skills, ability Center meets the needs of the business sector, which result in the operator needs only solution with the use of foreign labour and employment labour skills do not match the job description. The country's economic growth in Thailand due to the Government's policy-driven, industrial development. Unfair income distribution The skills an employer access – bring the cycle of poverty, from the level of the head of the family, both men and women with low education, low-paid. Which affect the educational opportunities of children. The labor shortage is also the result that enables employers to pressure workers to hire children rather than foreign workers that the Government wants to reduce the number of. Make the workers grew from child labour is in a disadvantaged due to low-paid children. Lack of opportunity, lack of education and skills development, make it impossible to raise the long term impacts, economic and social impacts in terms of the various social problems. ข้อมูลจากองค์การยูนิเซฟ (2555) ระบุว่า มีเด็กนับล้านคนที่ต้องทำงานเพื่อช่วยเหลือครอบครัวแต่การใช้แรงงานเด็กกลายเป็นประเด็นปัญหาหากเด็กที่ถูกใช้แรงงานมีอายุน้อยเกินไปและเป็นวัยที่ควรอยู่ในโรงเรียน นอกจากนี้ยังมีเด็กอีกมากมายที่ทำงานที่ไม่เหมาะสมกับบุคคลที่อายุต่ำกว่า 18 ปี และรูปแบบการใช้แรงงานเด็กที่เลวร้ายที่สุด คือ การที่เด็กต้องทำงานในสภาพที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและร่างกาย การถูกคุกคาม และเด็กถูกแสวงประโยชน์ โดยกลุ่มผู้ที่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านเป็นกลุ่มผู้ใช้แรงงานที่ถูกแสวงประโยชน์และทำร้ายมากที่สุดด้วยเหตุผลหลายประการ เช่น การถูกเลือกปฎิบัติการไม่ได้รับการคุ้มครองด้วยกฎหมายแรงงาน การถูกแยกให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวและลักษณะการทำงานในที่ที่คนอื่นมักไม่เห็น แต่กลุ่มเด็กที่ทำงานเหล่านี้ยิ่งเป็นกลุ่มที่เสี่ยงมากกว่า เนื่องจากความเยาว์วัยการขาดความตระหนักเรื่องสิทธิต่างๆ การถูกแยกจากครอบครัว และต้องพึ่งพาอาศัยนายจ้าง ถึงแม้ว่าแรงงานเด็กที่ทำงานบ้านไม่ได้ถูกทำร้ายหรือแสวงประโยชน์ทุกคนแต่เด็กกลุ่มนี้มักเป็นกลุ่มเสี่ยงต่อการถูกค้ามนุษย์ และการบังคับใช้แรงงาน สถานการณ์แรงงานเด็กของประเทศไทยในอดีตเป็นการใช้แรงงานในครัวเรือนเพื่อช่วยพ่อแม่ทำเกษตรกรรมหรืองานบ้าน ต่อมามีการขยายตัวทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรมเป็นผลให้เด็กเข้าสู่ตลาดแรงงานมากขึ้น แต่ปัจจุบันแนวโน้มการใช้แรงงานเด็กในภาคอุตสาหกรรมลดลง ซึ่งเป็นผลมาจากพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2546 ที่ขยายระยะเวลาการศึกษาภาคบังคับเป็น 9 ปี พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และกฎหมายอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องจึงช่วยชะลอการเข้าสู่ตลาดแรงงานของเด็กไทย ดังนั้นการใช้แรงงานเด็กของไทยจึงเป็นเพียงการทำงานเพื่อช่วยเหลือครอบครัวจากพ่อแม่ ผู้ปกครอง ซึ่งเป็นความจำเป็นในวิถีชีวิตของสังคมไทย แต่ปัญหาเด็กถูกบังคับใช้แรงงานในประเทศไทยส่วนใหญ่เป็นปัญหาของแรงงานเด็กต่างด้าว ซึ่งมีหลายลักษณะ เช่น เด็กต่างด้าวที่มีความจำเป็นที่ต้องติดตามพ่อแม่ผู้ปกครองที่เข้าไปในที่ทำงานโดยเหตุที่ไม่มีผู้ดูแล เด็กต่างด้าวที่เกิดและเติบโตในประเทศไทยและมักติดตามพ่อแม่ผู้ปกครองเข้าไปในสถานที่ทำงาน และเด็กต่างด้าวที่สมัครใจเข้ามาทำงานในประเทศไทยโดยการลักลอบเข้าเมืองผิดกฎหมาย ทำให้บางครั้งอาจถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม เช่น การทำงานไม่มีวันหยุด ได้รับค่าจ้างในการทำงานต่ำกว่าที่กฎหมายกำหนด ซึ่งแรงงานเด็กเหล่านี้ยินยอมที่จะถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมเนื่องจากไม่มีทางเลือกเพราะเหตุผลจากการที่ตนเองหลบหนีเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย กลัวการดำเนินคดี การส่งตัวกลับ ประกอบกับสถานที่ทำงานที่อยู่อาศัยของเด็กเหล่านี้หลบซ่อนทำงานในสถานประกอบกิจการขนาดเล็กจึงยากต่อการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อให้ความคุ้มครองช่วยเหลือ เด็กที่ถูกใช้แรงงานส่วนใหญ่จะทำงานกระจุกตัวอยู่ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และตามเมืองใหญ่ๆ ในสถานประกอบการหลายชนิด (ฉันทนา บรรพศิริโชติ, 2551, เว็บไซต์) และมีเด็กถูกบังคับเป็นขอทาน มีการกักขัง ทำร้ายทุบตี ข่มขืนกระทำชำเรา บังคับให้ขายบริการทางเพศ เป็นต้น โดยเฉพาะจังหวัดสมุทรสาครเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ถูกเพ่งมองเป็นพิเศษว่ามีการบังคับใช้แรงงานต่างชาติและการใช้แรงงานเด็ก รวมถึงการค้ามนุษย์ในรูปแบบของแรงงาน ประมาณกว่า 300,000-400,000 คนหรือมากกว่านี้ เนื่องจากอุตสาหกรรมการผลิตมีความต้องการแรงงานสูง โดยแรงงานข้ามชาติที่มีจำนวนมากที่สุดคือแรงงานที่มาจากพม่ามีจำนวนมากกว่าร้อยละ 90 รองลงมาคือ ลาว และกัมพูชา (แนวหน้าออนไลน์, 2558, เว็บไซต์) Therefore, in order to prevent child labour, it is necessary to promote the protection of children in this group. Opportunities and support that can log on to education. Promoting the development, mental health assistance appropriate to age along with the protected variety in order to have a stable job and escape poverty in the future.