สาวใช้หลายคนยังคงวุ่นวายกับการตระเต

สาวใช้หลายคนยังคงวุ่นวายกับการตระเตรียมทั้งอาหารและยาอยู่ภายในตำหนักหลังเล็กนี้ บ้างก็ทำกำลังช่วยกันทำความสะอาดสื่อทาทามิ พื้นที่นอกชาน และในสวนหย่อมเพื่อลบคราบเลือดออก ...คุโรโร่นั่งหน้ามุ่นมองดูร่างของเจ้าของเส้นผมสีทองที่นอนอยู่บนฟูกด้วยความหงุดหงิดใจจนบรรยายไม่ถูก
เพราะว่าร่างบอบบานี่ถูกทารุณจนบอบช้ำมาก
แผลที่ถูกธนูยิงก็กลับมาเปิดอีก
ทั้งยังเสียเลือดมากจนน่าตกใจ
แถมเจ้าตัวยังฝืนลากสังขารตัวเองไปจนถึงสวนหย่อมได้อีก
...คงอยากจะหนีไปจากที่นี่จริงๆ
“ท่านคุโรโร่เจ้าคะ ข้านำยาลดไข้กับยาสมุนไพรอื่นๆมาให้แล้วเจ้าค่ะ” สาวใช้คลานเข่าเข้ามาบอก พลางวางถาดยาลงใกล้ๆ
“ขอบใจมาก” เสียงทุ้มเอ่ยเรียบๆ ขณะที่กำลังใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นๆซับไปตามใบหน้าและลำคอของร่างเล็กที่ยังไม่ได้สติอยู่บนฟูกนั้น
ดวงหน้าหวานแสดงสีหน้าทรมานออกมาอยู่ตลอด แม้จะยังไม่ได้สติก็ตาม
แก้มใสแดงจัด ริมฝีปากบางเผยอหายใจอยู่เป็นช่วงๆ และค่อนข้างรุนแรง
คุโรโร่วางผ้าลงในอ่างน้ำ แล้วแตะฝ่ามือที่หน้าผากนั้น “ไข้สูงมากขนาดนี้”
ร่างกายคงอ่อนเปลี้ยเพราะเสียเลือดมาก
สภาพจิตใจก็คงย่ำแย่พอๆกัน
คุโรโร่มุ่นคิ้วอย่างหัวเสีย ไม่เคยรู้สึกว้าวุ่นใจแบบนี้มาก่อน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ...ลมหายใจอุ่นๆถูกถอดถอนออกมาแผ่วเบา ทว่าร่างสูงเรือนผมสีดำขลับก็ต้องชะงักน้อยๆเมื่อเห็นว่าดวงหน้าหวานขยับนิดๆ
“…ท่าน....แม่”
มือเล็กสั่นเทายกขึ้น คุโรโร่มองดูนิ่งๆก่อนจะยื่นมือไปให้มือเล็กๆนั้นจับ ...คุราปิก้ากระชับมือของคุโรโร่ไว้แน่น ก่อนจะเงียบไป
ที่ร่างบางยังอดทนหายใจอยู่ได้จนถึงตอนนี้ ก็คงเพราะนึกถึงแม่
ไม่เช่นนั้น คงขาดใจตายไปกับการกระทำแสนทารุณของเจ้าชายในคืนก่อนไปแล้ว
คุโรโร่ใช้มืออีกข้างปัดปอยผมสีทองอ่อนออกจากใบหน้าร้อนๆนั้น และปล่อยให้คุราปิก้าจับมือของตนเอาไว้ ...ฝ่ามือบางอบอุ่นกระชับตอบมือเล็กๆของคนบนฟูก
“เข้มแข็งไว้นะ"
.
ตั้งแต่คืนวานแล้วที่คุรุกะ หญิงหม้ายผู้เคยเป็นสาวงามของหมู่บ้านและเป็นมารดาของเด็กน้อยผู้เป็นที่รักใคร่เอ็นดูของทุกคน ณ ที่นี่ เอาแต่นั่งเหม่อมองไปยังหน้าบ้านอย่างมีความหวัง แม้จะหยุดร้องไห้ไปได้พักใหญ่แล้ว แต่สีหน้าก็ยังคงหมองหม่น ...เช้าตรู่วันนี้เธอยังหวังเพียงให้ลูกรักกลับมา หากแต่ยังไร้ซึ่งเงาและข่าวคราว
คุรุกะกอดยูคาตะของคุราปิก้าแน่น “ลูกแม่...เจ้าอยู่ที่ไหน เป็นตายร้ายดียังไงบ้าง? ...แม่เป็นห่วงเจ้าเหลือเกิน”
“ท่านคุรุกะขอรับ !”
เสียงฝีเท้าม้าหยุดลงที่รั้วหน้าบ้าน พร้อมกับชายหนุ่มร่างสูงเส้นผมสีชาที่ก้าวลงมาจากหลังม้านั้น ชาร์ลแน็คเดินเข้ามาหาคุรุกะพลางโค้งให้ก่อนจะนั่งลงตรงหน้า “ข้าพอได้เบาะแสแล้วขอรับ”
“คุราปิก้าอยู่ที่ไหนเจ้าคะ !?” คุรุกะถามขึ้นด้วยหัวใจที่ยังมีความหวัง
ชาร์ลแน็คทำหน้าเคร่งเล็กน้อยก่อนจะคลายลง “คนของข้ารายงานมาว่า ตรงจุดที่คุราปิก้าหายตัวไป มีรอยเท้าม้าตามทางเต็มไปหมด”
“รอยเท้าม้า ?” หญิงสาวพึมพำและหน้าซีดลงถนัดตา “หรือว่า ...โจรป่า ? คุราปิก้าถูกโจรป่าพาไปหรือเจ้าคะ !?”
“ตอนแรกข้าก็คิดเช่นนั้น” ชาร์ลแน็คเอ่ย “แต่ที่หมู่บ้านของเราน่ะ ไม่เคยมีโจรป่ามาก่อนเลยนะขอรับ และคนของข้าก็บอกมาว่า คืนก่อนคนของวังหลวงพากันมาตั้งค่ายพักแรมกันอยู่ที่ชายป่าอีกฝั่งของหมู่บ้าน เหมือนว่าจะเป็นเจ้าชายที่เสด็จมาประพาสป่าเพื่อล่าสัตว์ดังเช่นที่เคยเสด็จมาน่ะขอรับ”
เจ้าชาย ?
ิคุรุกะเริ่มสั่นขึ้นมานิดๆ มือบางกำเกร็งยูคาตะสีอ่อนของคุราปิก้าไว้แน่น นัยน์ตาสีชาเฉกเช่นเดียวกันกับบุตรชายมองดูใบหน้าของชาร์ลแน็ค ตอนนี้ชายหนุ่มหลับตาลง แล้วลืมขึ้นสบกับหญิงสาวอีกครั้ง
“ข้าคิดว่า คนที่ลักพาคุราปิก้าไปคงไม่ใช่โจรป่า แต่อาจจะเป็นพวกทหารที่มากับเจ้าชาย หรือไม่ก็...” ชายหนุ่มเว้นระยะซักพักก่อนจะกล่าวต่อ
“เจ้าชาย”
“เจ้าชายพาไป? ...ทำไม ทำไมกันเจ้าคะ?” คุรุกะเอ่ยถามด้วยความตกใจ น้ำตาพาลจะรินไหลลงมาอีกระรอก
“ข้าเคยๆได้ยินเสียงเล่าลือมาเหมือนกันว่าเจ้าชายรูปงามเป็นที่หลงใหลของหญิงสาว แต่ค่อนข้างเจ้าชู้ เบื่อง่าย และมีพระสนมหลายคนมาก ถ้าหากคุราปิก้าจะถูกพาไปก็คงเพราะความสวยต้องตาและความน่าเอ็นดูของคุราปิก้านั่นแหล่ะขอรับ” ชาร์ลแน็คบอก “ไม่ว่าใคร พอได้เห็น แม้ไม่ได้พูดคุยด้วย ก็ไม่วายหลงใหลในตัวของคุราปิก้าทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่คนในหมู่บ้านนี้ แต่หมู่บ้านของเรา ทุกคนรักและเอ็นดูอยากจะให้ความช่วยเหลือคุราปิก้ากันเสียมากกว่าอยากจะครอบครอง เพราะความที่มีไมตรีดีของเจ้าตัวนั่นแหล่ะ แต่คนอื่นที่มาจากนอกหมู่บ้าน เราไม่สามารถคาดเดาความคิดของเขาได้”
“เจ้าชายอาจทรงต้องพระทัยในตัวคุราปิก้า เลยพาไป”
สิ้นคำพูดของชาร์ลแน็ค หัวใจของผู้เป็นแม่ก็แทบหยุดเต้น “แต่ลูกของข้ายังเด็กนัก! เรื่องแบบนั้นมันโหดร้ายเกินกว่าเด็กน้อยจะต้องเผชิญ”
ทำไม ลูกของเธอจึงต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายขนาดนี้กัน ? และที่สำคัญที่สุด ...
“คุราปิก้าจะเป็นสนมของเจ้าชายไม่ได้ !” คุรุกะเอ่ยเสียงสั่น
ชายหนุ่มเห็นสีหน้าที่ดูไม่ดีของหญิงสาวแล้วจึงรีบเอ่ยต่อ “ท่านคุรุกะอย่าเพิ่งวิตกไปขอรับ ถ้าหากเป็นเจ้าชายที่พาคุราปิก้าไปจริงๆล่ะก็ ตอนนี้คงอยู่ที่วังหลวง ข้าคิดว่าที่นั่นคุราปิก้าคงปลอดภัย และในไม่ช้าคงส่งข่าวคราวออกมาแน่ๆ”
ถึงจะเป็นแบบนั้น ถึงจะโล่งใจที่คุราปิก้าอาจจะยังปลอดภัยดี แต่เรื่องที่จะต้องเป็นสนมของเจ้าชาย ยังไงคุรุกะก็ยังไม่สามารถทำใจยอมรับได้อยู่ดี ...เพียงเพราะลูกชายเพียงคนเดียวของเธอนั้นถึงแม้จะเป็นเด็กที่เข้มแข็ง แต่เรื่องแบบนี้น่ะมันเร็วเกินไปมากจริงๆ อีกเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่าก็เพราะคุราปิก้าจะต้องตกเป็นของเจ้าชาย
ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นแบบนั้นมากที่สุด
คุราปิก้าจะเป็นสนมของเจ้าชายไม่ได้
ไม่ได้จริงๆ...
“ข้าคิดว่าจะติดต่อเรื่องนี้กับไพโร่” ชาร์ลแน็คเอ่ยถึงเพื่อนสนิทชาวต่างชาติซึ่งมักจะมาพักที่บ้านของตนบ่อยครั้ง “ตอนนี้ไพโร่อยู่ที่เมืองริวเซย์โทชิ แม้จะไกลจากวังหลวงไปบ้าง แต่น่าจะพอสืบข่าวคราวให้เราได้ เพราะไพโร่สนิทกับท่านเฟย์ตันหนึ่งในองครักษ์ซึ่งเป็นบุตรของเจ้าเมืองริวเซย์โทชิอยู่ไม่น้อย น่าจะพอช่วยได้ ถ้าได้ข่าวอะไร ข้าจะรีบมาแจ้งให้ท่านทราบ”
คุรุกะเอ่ยด้วยน้ำตาคลอ “ขอบพระคุณนะเจ้าคะท่านชาร์ลแน็ค ขอบพระคุณที่ช่วยเหลือข้ากับลูก”
“ไ

Results (English) 1:

Young people still supporting both with the food and drug administration within this small Palace, after they do is help each other clean Tata Mitsubishi media. Patio area and in the garden to remove the stain bleeding. ... The Hotel Rosa intense look at the body of the front seat in a bun, the owner of golden hair lying on a mattress with a frustrated they describe is not.Because rangbop is a very traumatized BA abuse so far.The wound was opened again, shooting a bow back.The loss of blood, a lot of thoughtThe hanger is still to buck you drag yourself through saṅkhāra gardens.... He probably would like to escape from here, really."You am I bringing taro Kumamoto rose hemorrhoids with other herbs, and drugs" The girls used to come out the same time crawls into tray, sit ya down nearby."Thank you very much," bass features as mentioned is using warm water to mop up along the face and neck of the body that is not yet conscious on the mattress.The Sun front page showing the sweet torture coming out. Even though it is not yet conscious, according to.Bright red cheeks held to breath some savvy lips are wide and quite severe.Hotel brilliant drop cloth into a rose bath and touching the forehead of the hand. "fever."Body weary, because most probably bad blood.The condition of the mind, equally beyond tolerationHotel Rosa intense eyebrows severely damaged head, bun had never felt this before, Wow, awaits heart. Does the same understand themselves. ... Warm breath was released thanks to the removal of high House light body hair phaeo-black khlap, has a sweet little moon face when moving a.You mean ... mom. "Small shaking hand raised gray Hotel Rosa intense look at ning before to keep small hands grip. ... Of Kurashiki hotel Piqué compact roll tightly before going quiet relaxation.The body is still breathing, some patience till now, because I think of my mother.Does he die, death to the Prince's actions on the night of San abuse before.Hotel Rosa, another hand side Farnborough round light blond tuft out of the hot face. And let the Kurashiki Piqué their hand. ... The hand of bangopun compact responds to small hands on the mattress."Keep strong!".Since the night shift today, guru A woman who was a daughter of mai village, and is the mother of a child who is loved by everyone's wish endu here only to be distracted looking to ride home with hope. Although it stopped crying to be big, but it's still a gloomy facial expression lacking color. Early morning today, she also hopes ... the only child to be loved back. But also without shadows, and newsHold shift u kata of guru Kurashiki Piqué tightly. "Mae ... where are the dead terrorist is good to learn ... the mother is worried about God too.""You get the shift!" guru. Fithao horse sounds stopped at home with a young man drafted ruana high tea-colored hair who stepped down from the back of a horse. Charles naek walked toward the same time shift the curve to guru before you sit down in front of. "I already get clues.""Kurashiki Piqué? owner?!?" he asked with a heart shift guru that you still have hope.Charles a little before naek whether to stay at down. "People in my report that the Kurashiki point Piqué disappearance. With a footprint as horse him. "“รอยเท้าม้า ?” หญิงสาวพึมพำและหน้าซีดลงถนัดตา “หรือว่า ...โจรป่า ? คุราปิก้าถูกโจรป่าพาไปหรือเจ้าคะ !?”“ตอนแรกข้าก็คิดเช่นนั้น” ชาร์ลแน็คเอ่ย “แต่ที่หมู่บ้านของเราน่ะ ไม่เคยมีโจรป่ามาก่อนเลยนะขอรับ และคนของข้าก็บอกมาว่า คืนก่อนคนของวังหลวงพากันมาตั้งค่ายพักแรมกันอยู่ที่ชายป่าอีกฝั่งของหมู่บ้าน เหมือนว่าจะเป็นเจ้าชายที่เสด็จมาประพาสป่าเพื่อล่าสัตว์ดังเช่นที่เคยเสด็จมาน่ะขอรับ”เจ้าชาย ?ิคุรุกะเริ่มสั่นขึ้นมานิดๆ มือบางกำเกร็งยูคาตะสีอ่อนของคุราปิก้าไว้แน่น นัยน์ตาสีชาเฉกเช่นเดียวกันกับบุตรชายมองดูใบหน้าของชาร์ลแน็ค ตอนนี้ชายหนุ่มหลับตาลง แล้วลืมขึ้นสบกับหญิงสาวอีกครั้ง“ข้าคิดว่า คนที่ลักพาคุราปิก้าไปคงไม่ใช่โจรป่า แต่อาจจะเป็นพวกทหารที่มากับเจ้าชาย หรือไม่ก็...” ชายหนุ่มเว้นระยะซักพักก่อนจะกล่าวต่อ“เจ้าชาย”“เจ้าชายพาไป? ...ทำไม ทำไมกันเจ้าคะ?” คุรุกะเอ่ยถามด้วยความตกใจ น้ำตาพาลจะรินไหลลงมาอีกระรอก“ข้าเคยๆได้ยินเสียงเล่าลือมาเหมือนกันว่าเจ้าชายรูปงามเป็นที่หลงใหลของหญิงสาว แต่ค่อนข้างเจ้าชู้ เบื่อง่าย และมีพระสนมหลายคนมาก ถ้าหากคุราปิก้าจะถูกพาไปก็คงเพราะความสวยต้องตาและความน่าเอ็นดูของคุราปิก้านั่นแหล่ะขอรับ” ชาร์ลแน็คบอก “ไม่ว่าใคร พอได้เห็น แม้ไม่ได้พูดคุยด้วย ก็ไม่วายหลงใหลในตัวของคุราปิก้าทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่คนในหมู่บ้านนี้ แต่หมู่บ้านของเรา ทุกคนรักและเอ็นดูอยากจะให้ความช่วยเหลือคุราปิก้ากันเสียมากกว่าอยากจะครอบครอง เพราะความที่มีไมตรีดีของเจ้าตัวนั่นแหล่ะ แต่คนอื่นที่มาจากนอกหมู่บ้าน เราไม่สามารถคาดเดาความคิดของเขาได้”“เจ้าชายอาจทรงต้องพระทัยในตัวคุราปิก้า เลยพาไป”
สิ้นคำพูดของชาร์ลแน็ค หัวใจของผู้เป็นแม่ก็แทบหยุดเต้น “แต่ลูกของข้ายังเด็กนัก! เรื่องแบบนั้นมันโหดร้ายเกินกว่าเด็กน้อยจะต้องเผชิญ”
ทำไม ลูกของเธอจึงต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายขนาดนี้กัน ? และที่สำคัญที่สุด ...
“คุราปิก้าจะเป็นสนมของเจ้าชายไม่ได้ !” คุรุกะเอ่ยเสียงสั่น
ชายหนุ่มเห็นสีหน้าที่ดูไม่ดีของหญิงสาวแล้วจึงรีบเอ่ยต่อ “ท่านคุรุกะอย่าเพิ่งวิตกไปขอรับ ถ้าหากเป็นเจ้าชายที่พาคุราปิก้าไปจริงๆล่ะก็ ตอนนี้คงอยู่ที่วังหลวง ข้าคิดว่าที่นั่นคุราปิก้าคงปลอดภัย และในไม่ช้าคงส่งข่าวคราวออกมาแน่ๆ”
ถึงจะเป็นแบบนั้น ถึงจะโล่งใจที่คุราปิก้าอาจจะยังปลอดภัยดี แต่เรื่องที่จะต้องเป็นสนมของเจ้าชาย ยังไงคุรุกะก็ยังไม่สามารถทำใจยอมรับได้อยู่ดี ...เพียงเพราะลูกชายเพียงคนเดียวของเธอนั้นถึงแม้จะเป็นเด็กที่เข้มแข็ง แต่เรื่องแบบนี้น่ะมันเร็วเกินไปมากจริงๆ อีกเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่าก็เพราะคุราปิก้าจะต้องตกเป็นของเจ้าชาย
ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นแบบนั้นมากที่สุด
คุราปิก้าจะเป็นสนมของเจ้าชายไม่ได้
ไม่ได้จริงๆ...
“ข้าคิดว่าจะติดต่อเรื่องนี้กับไพโร่” ชาร์ลแน็คเอ่ยถึงเพื่อนสนิทชาวต่างชาติซึ่งมักจะมาพักที่บ้านของตนบ่อยครั้ง “ตอนนี้ไพโร่อยู่ที่เมืองริวเซย์โทชิ แม้จะไกลจากวังหลวงไปบ้าง แต่น่าจะพอสืบข่าวคราวให้เราได้ เพราะไพโร่สนิทกับท่านเฟย์ตันหนึ่งในองครักษ์ซึ่งเป็นบุตรของเจ้าเมืองริวเซย์โทชิอยู่ไม่น้อย น่าจะพอช่วยได้ ถ้าได้ข่าวอะไร ข้าจะรีบมาแจ้งให้ท่านทราบ”
คุรุกะเอ่ยด้วยน้ำตาคลอ “ขอบพระคุณนะเจ้าคะท่านชาร์ลแน็ค ขอบพระคุณที่ช่วยเหลือข้ากับลูก”
“ไ

Results (English) 3:

Many people still busy with preparation for the maid, food and Drug Administration in the little house. Some do is help clean the media tatami space porch and in the garden to remove the stains of blood...You look RORO sit in front of the body of the hair knot gold lying on a mattress with a frustrating ใจจน lectures not
because draft Bob bloom was abuse and trauma
wound was arrow returned to open another
ทั้งยัง lost a lot of blood shock
.He referred to drag the body itself to the garden again
... Want to escape from here
"ท่านค a RORO? I bring antipyretics and other herbal medicines for now. "The maid to crawl to tell, and put ยาลง near
."Thank you" Bass's flat. While trying to use cloth warm water lining according to the face and neck of the little that is unconscious on the mattress on it
loved sweet expression torture out all the time. Despite the still unconscious,
.Kaemsai, แดงจัด thin lips cracked breathe periodically. And quite severe
Kuro "work clothes into the sink. And touch the forehead "Fever so much"
body's faint because of losing a lot of blood
state of mind would be better, as well as
.Kuro's knot eyebrows like mad. Never feel anxiety before, do not understand myself. ... warm breath be removed out softly. But the tall hair black polished to abruptly when the planets move a little bit sweet
.