Results (
English) 1:
[Copy]Copied!
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประเมินศักยภาพพลังงานความร้อนจากก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากวัสดุเหลือทิ้งข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ จากการจัดการวัสดุเหลือทิ้งจากการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม โดยทำการสำรวจข้อมูลพื้นที่การเพาะปลูก พื้นที่โรงสี และปริมาณเศษวัสดุเหลือทิ้งจากแบบสอบถามของพื้นที่เกษตรกร และโรงสี โดยมีพื้นที่ในการศึกษาคือพื้นที่ 12 จังหวัดในภาคเหนือของประเทศไทย ทำการเก็บข้อมูลจำนวน 2 ส่วน ได้แก่ส่วนพื้นที่เพาะปลูก จำนวน 1,205 แปลงเพาะปลูก คิดเป็นพื้นที่รวม 13,884.7 ไร่ ส่วนที่ 2 คือส่วนจากพื้นที่โรงสีข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ จำนวน 120 แห่ง ผลการศึกษาพบว่ามีวัสดุชีวมวลเกิดขึ้นในพื้นที่ปลูกที่ประกอบด้วยต้นและใบของข้าวโพด เฉลี่ย 729.03 kg/ไร่/ครั้งของการเพาะปลูก ในโรงสีประกอบด้วยซังเปลือก และไยไหมเฉลี่ย 242.22 kg/ไร่/ฤดูกาล ทั้งนี้จากการจัดการดังกล่าวพบว่าเป็นการจัดการที่ไม่ถูกวิธีและก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมคือ การเผาทิ้งในที่โล่ง การฝังกลบ และทิ้งในพื้นที่เพาะปลูกและพื้นที่โรงสี ซึ่งจากปริมาณของวัสดุชีวมวลที่เกิดขึ้นในพื้นที่ปลูกและมีการจัดการที่ผิดวิธีสามารถทำการประเมินเป็นศักยภาพก๊าซชีวภาพที่ผลิตเท่ากับ 2,258.30 ลบ.ม ซึ่งมีศักยภาพทางพลังงานความร้อนเท่ากับ 47,424.25 เมกะจูล คิดเป็นพลังงานไฟฟ้าได้ 2,709.96 Kwh และลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการนำพลังงานความร้อนจากก๊าซชีวภาพผลิตไฟฟ้าแทนพลังงานฟอซซิลได้ 9,081.74 kgCo2eq
Being translated, please wait..