การก่อตั้งหอการค้าไทย-จีน ในพ.ศ. 2453 (Thai-Chinese Chamber of Commerce – TCC)
เป็นผลสืบเนื่องมาจากปัญหาที่เกิดขึ้นในระหว่างสภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจในตอนปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 พ่อค้าชาวจีนจำนวนมากได้รับผลกระทบจากความปั่นป่วนทางเศรษฐกิจ จึงมีการจัดตั้งหอการค้าไทย-จีนเปลี่ยนแปลงไปสู่สถาบันที่มีความสำคัญและมีอำนาจต่อรองกับรัฐบาลไทย เป็นองค์กรที่นักธุรกิจชาวจีนเห็นว่าทำงานอย่างมีเป้าประสงค์ อีกทั้งยังเป็นสถาบันสำคัญที่ทำหน้าที่สื่อสารให้พ่อค้าชาวจีนที่เพิ่งเข้ามาสู่ประเทศไทย ได้รู้ถึงกฎข้อบังคับต่างๆ